Co prawda Siedlce nie leżą na terenie historycznego
Mazowsza, lecz w Małopolsce, na terenie dawnego województwa sandomierskiego,
jednak stanowią ważny punkt na Szlaku Książąt Mazowieckich.
Siedlce, o których po raz pierwszy wzmiankował w swoim
dokumencie kardynał Zbigniew Oleśnicki, leżały na styku trzech krain. W
średniowieczu był to prawdziwy tygiel kultur i narodów. Na północy było
Mazowsze, na południu Małopolska, zaś na wschodzie i południowym wschodzie Ruś,
której terytorium później zostało włączone do Wielkiego Księstwa Litewskiego.
Przez teren dzisiejszych Siedlec migrowali Rusini na teren Podlasia. Tędy
również wiodły szlaki z Księstwa Mazowieckiego na Ruś Halicką i do Ziemi
Bełskiej, które w XIV i XV w. były pod władzą książąt mazowieckich. Wschodnie
wpływy widoczne były zarówno w ubiorze książąt i rycerzy mazowieckich, jak i w
koligacjach rodzinnych władców. Większość z nich wiązała się węzłem małżeńskim
z księżniczkami pochodzącymi z Rusi i Litwy. Dziś wizytówką miasta jest
klasycystyczny zespół pałacowo-parkowy z XVIII w., wybudowany w miejscu
wcześniejszego drewnianego dworu. Najstarszą świątynią w mieście jest kościół
św. Stanisława ufundowany przez Kazimierza i Izabelę Czartoryskich. W
mieszczącym się na ul. bpa Świrskiego Muzeum Diecezjalnym ozdobą zbiorów jest
jedyny w Polsce obraz El Greco – jednego z najwybitniejszych przedstawicieli
manieryzmu.