Majątek w Sannikach przez wieki należał do książąt mazowieckich, a później był częścią dóbr królewskich dzierżawionych szlachcie. W pierwszej połowie XIX w. stał się prywatną własnością pochodzącej z Pomorza rodziny Pruszaków. Pod koniec XVIII w. Tomasz Pruszak, kasztelan gdański, postanowił XVII-wieczny drewniany dwór w Sannikach zastąpić nowym budynkiem murowanym. Rozpoczął więc budowę pałacu w stylu klasycystycznym wg projektu Władysława Marconiego, nawiązującego do modnych wówczas włoskich willi. Choć pałac był poddawany później licznym rozbudowom i renowacjom, jest to ten sam budynek, w którym gościł Fryderyk Chopin, co czyni go szczególnie cennym obiektem na szlaku mazowieckich zabytków związanych z kompozytorem.

Fryderyk Chopin w 1828 r. spędził w Sannikach wakacje. Przyjechał na zaproszenie szkolnego kolegi, Konstantego Pruszaka, którego ojciec Aleksander Pruszak, był właścicielem tego okazałego wówczas majątku. Lato minęło Fryderykowi na znakomitej zabawie, odpoczynku, spacerach i wycieczkach po okolicy. U muzykujących Pruszaków nie brakowało dobrego instrumentu, toteż mógł grać do woli, a nawet pracować nad swoimi kompozycjami – udało mu się przerobić Rondo C-dur na dwa fortepiany i popracować nad Triem. Dawał też, choć może bez wielkiego entuzjazmu, lekcje gry na fortepianie siostrze Kostusia – Olesi. Po Pruszakach właścicielami majątku w Sannikach byli m.in. Natansonowie, którzy kontynuowali działalność swych poprzedników, zajmując się m.in. cukrownią, której budynek stoi do dziś za murami posiadłości. Po II wojnie światowej majątek został przejęty przez państwo i przez lata był siedzibą PGR-u. Znajdowały się tutaj także liczne biura i placówki oświatowe. Dopiero od 1981 r. zaczęto wracać do tradycji chopinowskiej. Po licznych przemianach, gruntownej renowacji pałacu i całego otoczenia parkowego ukończonej w 2013 r., stworzono w Sannikach Europejskie Centrum Artystyczne im. Fryderyka Chopina. W odnowionym pałacu znajduje się część koncertowa, muzealna, konferencyjna i rekreacyjna oraz wspaniała nowoczesna biblioteka. Wnętrze odrestaurowano z dbałością o szczegóły, dzięki czemu można tu podziwiać fragmenty oryginalnych XVIII i XIX-wiecznych polichromii. Dzięki ambitnym programom koncertowym i edukacyjnym oraz niezwykle aktywnej działalności wystawienniczej, Centrum ma szansę stać się ważnym ośrodkiem chopinowskim. Jego rangę podnosi fakt, że jest jednym z nielicznych w Polsce zachowanych oryginalnych obiektów historycznie związanych z osobą kompozytora.